Verhalen uit Baouan: 'Red Carpet'
Toen we het vijfde jaar van het middelbaar aan een school die voor deftig doorging, bijna hadden afgewerkt, schuimden mijn klasgenoot Harold en ik in onze vrije tijd al een hele poos zoveel mogelijk muziekoptredens af op buiten het standaardcircuit vallende locaties in de stad, waar doorgaans een ongedwongen sfeer hing en waar veel mocht en kon, ook al oogden de settings op het eerste zicht soms wat groezelig en weinig professioneel. Alles bij elkaar genomen maakte dat echter mee deel uit van de charme die ons zo aanlokte. Het was een periode van vele kraakpandfestivals, huisconcerten, straathoekfeesten en café-optredens waar het rijk arsenaal aan alternatieve bands (de ene al beter dan de andere) die in die tijd overal te lande als paddenstoelen uit de grond schoten, en de overwegend jonge fans van het genre elkaar vonden in een creatief vruchtbaar, laagdrempelig biotoop (dat, als een van de weinig overgebleven vrijhavens waar ze nog onbevooroordeeld zichzelf konden zijn, door dat laa...