Verhalen uit Baouan: 'Fumdo Vlaskno'
Zoals iedere ochtend wanneer hij geen klus had weten te versieren rinkelde zijn mechanische wekker hem exact om tien uur wakker. Een half uur later had hij zich meestal met een barstende hoofdpijn uit zijn bed geworsteld gekregen. Dan plenste hij wat water uit de kraan, dat in zomers als deze niet koeler dan lauw werd, over zijn gelaat, poetste hij plichtmatig zijn tanden, trok zijn afgeleefde bruine pak aan, dronk enkele flinke teugen uit een karton sinaasappelsap uit de ijskast, en zocht zijn bescheiden tweekamerwoonst in het op dat moment al in verval geraakte en dus min of meer betaalbare Bunker Hill, L.A. af naar wat muntstukken of – als hij geluk had – een schaars bankbiljet. Zo ook die dag. Met het bij elkaar gesprokkelde geld trok hij vervolgens te voet de richting van Hollywood en Santa Monica blvd uit, en hield hij halt bij een somber, langdurig niet opgefrist dinercafé - het heette het Columbia-buffet - waar de serveuse even levensmoe leek als het interieur en het niemand ie...